عاشورا همه چیز ماست


عاشورا همه چیز ماست. عاشورا یک روز نیست، یک تاریخ است و این تاریخ، قرنهاست که شعله های شعور و بیداری را درگستره زندگیمان روشن نگه داشته است. عاشورا شبیه هیچ حادثه ای نیست؛ چرا که حادثه ها هرچه ازلحظه تولدشان فاصله می گیرند کم رنگ تر و بی فروغ تر می شوند اما عاشورا حادثه ای است که گذشت زمان درخشان تر و پرفروغ ترش ساخته، صیقلش داده و روشن تر و شفافتر درمنظر نگاه زمانش نشانده؛ چرا که عاشورا قصه عشق است و عشق نیروی اعجازگونه است که با آن قلب همه هستی می تپد.

نظرات 9 + ارسال نظر
امیر شنبه 9 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 09:18 ب.ظ http://peyk.blogsky.com

موفق باشی عزیز

[ بدون نام ] یکشنبه 10 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 07:56 ق.ظ http://mrh.blogsky.com

اتفاقا هم رونق داره هم صفا
موفق باشی
اگه می خوای به هم لینک بدیم

ستاره پنج‌شنبه 14 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 05:09 ب.ظ http://3tarebaroon.blogsky.com

جالب بود .....

گلی جون پنج‌شنبه 14 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 05:35 ب.ظ http://girl.blogsky.com

قشنگ بود...

[ بدون نام ] سه‌شنبه 26 اسفند‌ماه سال 1382 ساعت 11:26 ب.ظ

سلام

حدیدی دوشنبه 17 فروردین‌ماه سال 1383 ساعت 11:52 ب.ظ

سال نو بر شما مبارک

[ بدون نام ] چهارشنبه 26 فروردین‌ماه سال 1383 ساعت 01:17 ق.ظ

سلام

حدیدی شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1383 ساعت 12:51 ق.ظ

حیف از وبلاگ خوب شما که دیر به دیر آپدیت می شود.

کریم شنبه 16 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 03:05 ق.ظ http://www.jahanshahr.persianblog.com

روشنفکران و هنرمندان و ادیبان از جمله این عاشقان اند که عمر و زندگی خویش را یک سره وقف دردها و رنج های انسان ها کرده اند. اینان نیز چون پروانه های عاشق در تاریکی ها راه افتاده اند و بال و پر زده اند تا روشنایی شعله و شمعی را بیابند و جسم و جان خویش به آتش بسپارند. اگر تاریخ سرزمین خود را ورق بزنیم با چهره های نورانی بسیاری آشنا خواهیم شد که وجود خود را شعله ور ساخته اند تا از تیرگی ها و تاریکی های محیط بکاهند و نور امیدی بر دل های آرزومند و حسرت زده انسان ها بتابانند.

نمی خواهیم از شعر و شعار سخن بگوییم، کوچه ها و خیابان های شهر ها و روستا های دیارمان آکنده از نشانه و رد پای شهیدانی است که بر خاک و خون افتاده اند تا از شرف و عزت ملک و مردم خویش دفاع کنند. اینان نیز از جمله فارغ التحصیلان مدرسه عشق هستند و چه بسا که سرآمدترین عاشقان باشند و هر یک خود مدرسه ای محسوب شوند که صد ها کلاس درس راه انداخته اند و هزاران محصل را به سر منزل عشق و عاشقی رسانده اند.

سخن از عشق است و عاشقان کسانی هستند که از خود می گذرند تا دیگری و دیگرانی به آرامش و آسایش دست بیابند.

عشق چیست و معشوق کیست؟ عشق یعنی باور، یعنی ایمان، یعنی اعتقاد! و معشوق کسی نیست جز آنکه عشق را پدید آورد و به هستی و وجود معنا بخشید! عاشقان جملگی ستایشگر اویند و عشق به خلق را عشق به خالق می دانند! اگر در عشق و عاشقی به چیزی به جز رضای معشوق فکر کنیم گمراه شده ایم! از گمراهی ها و گمراهان دوری گزینیم و در عشق خویش صادق باشیم!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد