محمد حسین حیدریان 15696
بهمن الیاسی 7445
محمد ابراهیم محبی 7311
پرویز میراحمدی 6586
ولی الله واعظی 4151
ماشا الله امیرخانی 1741
جواد پروینی 1510
رضا سنجری 1289
علی رضوانی 763
به همه عزیزان خسته نباشید وخدا قوت میگوییم وبه راءی مردم شرافتمند احترام میگذاریم اگر چه مهندس امجدیان برابر نامه شماره ۷/م/۲۱/۱۱۰۵ مورخه ۲۱/۱۱/۸۶ فرمانداری سنقر انصراف خود را اعلام کرده بود واز مردم خداحافظی وعطایش را به لقایش بخشید ای کاش شبیه مسابقات ورزشی اش که تاکتیکهای خوبی بکار میبرد صبر میکرد مشاهده می کردیم مسابقات جانانه ومردانه بعد درصد رای واقعی رامیدیدم؟
ما هم بعنوان شهروند سنقری واستاد دانشگاه خیلی از مهندس حاج احمدعلی تقاضا وخواهش کردیم که انصراف ندهند ولی دلایل خاصی داشت انشاءالله همانطور که دراطلاعیه خداحافظی وتشکر ازمردم خوبمان عنوان شده بود به امید روز دیگر ومرتبه ای دیگر
خدا برای فامیل های بد مهندس احمدعلی امجدیان نسازد که موقع ثبت نام لشکر کشی کردند خصوصا آن فامیلی که فقط هارت وپوت داردوتاریخ مصرفش برای همیشه تمام شده زحمات احمدعلی که ما شاهدش درسالهای گذشته بودیم برای آن حرامش باد؟
تبریک سال جدید جناب مهندس امجدیان
یا مقلب القلوب والابصار
یا مدبر الیل و النهار
یا محوا الحول والاحوال
حول حالنا الی احسن الحال
همکاران ارجمند
دوستان مهربان ، خوبان و سروران گرامی
با سلام و عرض ادب و احترام
صمیمانه ترین تبریکات خود را به مناسبت حلول سال نو و نوروز 1388 تقدیم شما و خانواده گرامی تان می نمایم
امید است در سال جدید همچو نوروز و بهار ، نوخواهی و نو اندیشی را صلا زنیم ، سرزندگی را فریاد کنیم ،افسردگی و کدورت را بزدائیم ، دوستی ها را تجدید و تحکیم بخشیم ، شکوفه های محبت برای هم به ارمغان آوریم ، نسیم خوش زندگی را در زوایای جانمان بدمیم ،به دیدگان برق مهر و محبت بنشانیم و به جان ها صفا و یگرنگی ببخشیم .
سرسبزترین بهار تقدیم شما آوای خوش هزار تقدیم شما
گویند لحظه ایست روییدن عشق آن لحظه هزاران بار تقدیم شما
و
باز به رسم مهربانی طبیعت هزاران شاخ گل یاس تقدیم شما
دستانتان پر محبت، دلتان مملو ار عیار دوستی وذخیره تلاشتان بی انتها باقی بقایتان -احمدعلی امجدیان
فقط بهمن الیاسی بقیه باید برن تو آب چم
در دوره گذشته آراء جناب کروبی درسنقر بیش از ۸۰۰۰بود مزید بر استحضار اینبار بر اساس لجاجت با نماینده دور پنجم در شهرستان سنقر وعملکرد وی آراء کروبی ۱۵۲و در زادگاه همین نماینده یعنی دهستان سهنله مشارالیه تنها ۲رای بیشتر نداشت
آموزش و پرورش موفق در سایه پیوند خانه و مدرسه
مشروح خبر
گفتگو با فرشته حشمتیان (قائم مقام وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان مرکزی انجمن اولیاء و مربیان) و احمد به پژوه (معاون پژوهشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران)
نفیسه ابراهیم زاده انتظام
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، بر اساس لایحه قانونی مصوب شورای عالی انقلاب در سال58 مقرر گردید انجمن ملی اولیاء و مربیان به صورت سازمانی مستقل و غیرانتفاعی، به سرپرستی قائم مقام وزیر آموزش و پرورش اداره شود. بر اساس تعریف ارائه شده در آیین نامه انجمن اولیاء و مربیان، این انجمن در هر مدرسه هیات منتخبی از اولیاء دانش آموزان و مربیان همان مدرسه است. انجمن های اولیاء و مربیان در مدارس بر اساس مندرجات آیین نامه خود اهداف زیر را دنبال می کنند؛
تفکر، تلاش، یاری و همکاری در جهت بهبود و پیشبرد هر چه بهتر امر آموزش و پرورش دانش آموزان مدرسه و توجه خاص به تربیت مطلوب فرزندان شاهد، جلب توجه اولیاء دانش آموزان و کارکنان مدرسه نسبت به مسائل دینی، تربیتی، اخلاقی، اجتماعی و مشاوره با آنان به منظور هماهنگ کردن روش های تربیتی و آموزشی در محیط خانه و مدرسه، ایجاد و تحکیم پیوندهای انسانی، عاطفی، اخلاقی و اجتماعی بین اولیاء دانش آموزان و مربیان مدرسه، بهره مندی از امکانات اولیاء دانش آموزان در جهت همکاری و نظارت های پزشکی و بهداشتی مداوم، بهره گیری هر چه بیشتر از روحیه تعاون اولیاء دانش آموزان و دیگر افراد خیر و علاقه مند در جهت تهیه، تدارک و تکمیل امکانات آموزشی و پرورشی مدرسه نظیر کارگاه، آزمایشگاه، کتابخانه، نمازخانه، فضاهای ورزشی و توسعه ساختمان و حیاط مدرسه.
در ماده16 آیین نامه انجمن اولیاء و مربیان، مدرسه موظف است حد اکثر تا آخر مهر ماه هر سال یعنی پایان هفته پیوند 24( تا30 مهر ماه) از تمام اولیاء دانش آموزان دعوت به عمل آورد و پس از تشکیل جلسه عمومی اولیاء با استفاده از آگاهی های خود مخصوصا محتوای کتاب آشنایی با انجمن اولیاء و مربیان، لزوم تشکیل، فواید و وظایف انجمن اولیاء و مربیان مدرسه را برای آنان بیان دارد و مواد مربوط به تشکیل انجمن را که در این آیین نامه آمده است برای آنان تشریح کند. در موارد استثنایی، آخرین مهلت انجام انتخابات، پانزدهم آبان ماه خواهد بود.
احمد به پژوه، دانشیار و معاون پژوهشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران می گوید: «با وجودی که هفته پایانی مهر ماه، هفته پیوند اولیاء و مربیان نام گرفته است اما از نظر من همه روزها، روزهای پیوند، اتحاد و همکاری اولیاء و مربیان است. سخن از شهروندان و از نیروی انسانی یک جامعه است. یک کشور و یک نظام را انسان های آن کشور می سازند. انسان ها نیز در بدو تولد، هیچ چیزی نمی دانند و هیچ رفتاری را کسب نکرده اند و تمام رفتارها را می آموزند. سوال اینجاست؛ اولین آموزشگاه و پرورشگاه انسان کجاست؟ بدون شک خانواده است و خانواده در دیدگاه اسلامی ما محبوب ترین و بی بدیل ترین نهادهاست. یعنی برای آن نظیری وجود ندارد. کتابخانه، مسجد و مدرسه نمی توانند با خانواده برابری کنند. لذا از نظر حضرت رسول (ص)، خانواده محبوب ترین نهادهاست. ریشه های انسان عموما در خانواده شکل می گیرد. بنابر این برای ساخته شدن انسان ها و برای سلا مت جامعه باید از خانواده آغاز کنیم. از این نگاه، مدرسه در خدمت خانواده هاست و مدرسه با خانه و خانه با مدرسه باید همکاری متقابل داشته باشند. همچنین خانه و مدرسه، مزرعه و باغ هستند و اولیاء و مربیان، باغبان می باشند و مسوولیت سنگین تعلیم و تربیت شهروندان یک جامعه را به عهده دارند.»
وی یادآور می شود: «راز سالم سازی جامعه، سالم سازی خانواده هاست. توجه به نیازهای همه جانبه در خانه و مدرسه و آموزش همه جانبه در خانه و مدرسه موجب می شود انسان هایی رشید و رشد یافته تحویل جامعه شوند؛ لذا همفکری، همدلی، همکاری و هماهنگی، اساس موفقیت خانه و مدرسه است. بنابر این، این سوال مطرح می شود که در حال حاضر بین این دو نهاد مقدس چه میزان، همفکری و همکاری وجود دارد؟ آیا ارتباط متقابل وجود دارد؟ آیا معلمان و مربیان از سویی و اولیاء از سوی دیگر با یکدیگر تشریک مساعی می کنند؟ آیا مدارس ما آموزش خانواده ها را به طور جدی و منظم پی گیری می کنند؟ آیا مدارس ما به متخصصان تعلیم و تربیت و روانشناسی بها می دهند؟ عصر حاضر، عصر تخصص و عملگرایی است. تعلیم و تربیت و روانشناسی، اساس موفقیت معلمان و اولیاء را پی می ریزد. آیا معلمان و مربیان ما به دانش های روز مجهز هستند؟ به روانشناسی رشد کودک و نوجوان توجه دارند؟ بدیهی است پاسخ این گونه سوال ها بحث برانگیز است.»
این کارشناس علوم تربیتی می افزاید: «متاسفانه در نظام آموزشی ما طبق دستورات الهی در قرآن مجید عمل نشده و امانات به اهلش سپرده نشده است. گاهی لیسانس تاریخ، مشاوره می کند، لیسانس ادبیات، مدیریت می کند و لیسانس فیزیک، ادبیات تدریس می کند! از این رو باید به آموزش خانواده ها توسط متخصصان تعلیم و تربیت و روانشناسی پرداخت و از مدیران آموزش و پرورش انتظار می رود برنامه های آموزش خانواده را با جدیت پی بگیرند. با قاطعیت باید گفت که نظام آموزش و پرورش هیچ گاه بدون آموزش خانواده ها و مشارکت آنها موفق نخواهد شد و خانواده ها باید تحت حمایت های آموزشی، اجتماعی و اقتصادی قرار گیرند تا بتوان فرزندانی شجاع، مطلع، متعهد و توانا به جامعه تحویل داد.»
انجمن اولیاء و مربیان مدرسه را مدیر مدرسه، یکی از معاونین به انتخاب مدیر، نماینده شورای معلمان، معاون پرورشی یا یکی از مربیان امور تربیتی و در صورت نبودن مربی، یکی از معلمان آگاه به مسائل تربیتی به انتخاب مدیر و منتخبین اولیاء دانش آموزان تشکیل می دهند، که همه از طریق انتخابات تعیین می شوند. برای برگزاری انتخابات، حضور حد اقل نیمی از اولیاء دانش آموزان ضروری است. در این صورت از میان حاضران عده ای که حائز شرایط عضویت باشند با اکثریت آرای شرکت کنندگان به عنوان نمایندگان اولیاء دانش آموزان در انجمن مدرسه انتخاب می شوند. در مدارسی که عده دانش آموزان آنها کمتر از سیصد نفر باشد، عده اولیاء منتخب جمعا هفت نفر خواهد بود که چهار نفر اول عضو اصلی و سه نفر بقیه علی البدل هستند. در مدارسی که عده دانش آموزان آنها بیش از سیصد نفر باشد، به ازای هر صد نفر دانش آموز اضافی، یک نفر از اولیاء بر تعداد اعضای اصلی اضافه می شود ولی عده اعضای علی البدل همچنان سه نفر خواهد بود. مدت زمان کار انجمن اولیاء و مربیان در مدرسه، یک سال تحصیلی است و در مهرماه هر سال انتخابات باید تجدید شود. اعضای انجمن سال گذشته در صورت برخورداری از شرایط انتخاب می توانند خود را برای عضویت در انجمن نامزد کنند و بار دیگر انتخاب شوند. برنامه ریزی و تصمیم گیری جهت تشکیل جلسات آموزش خانواده، همکاری و مشارکت شورای معلمان در برگزاری کلاس های فوق برنامه و بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به سرویس رفت و آمد دانش آموزان از دیگر وظایف انجمن اولیاء و مربیان در مدارس است. به طور کلی مشارکت والدین در تصمیم گیری های مرتبط با آموزش و پرورش، به ویژه جنبه هایی که به کار یا سرنوشت فرزندانشان مربوط است، سبب ایجاد انگیزه و علاقه مندی آنان به اداره امور مدارس شده، احساس تعهد آنها را نسبت به آن افزایش می دهد. پیوند و تعامل بین خانه و مدرسه امکان بهره گیری از توان بالقوه فکری، علمی، مهارتی و تخصصی والدین را فراهم می آورد، در حالی که هم اینک ذهنیت خانواده های ایرانی از جلسات انجمن اولیاء و مربیان مدرسه فرزندشان، گردهمایی صوری است که با نام جلسات خانه و مدرسه و آموزش والدین و با نیت جذب کمک های مالی آنها تشکیل می شوند.
به پژوه خاطر نشان می کند: «حضور کمرنگ پدران در جلسات انجمن اولیاء و مربیان یکی از آسیب ها در این مورد است. زمانی که موضوع بحث، جذابیت لازم را ندارد، مورد نیاز پدران نیست و زمان برگزاری جلسات آموزش خانواده با شرایط پدران تناسب ندارد. در نتیجه حضور پدران کمرنگ می شود. مدیران آموزش و پرورش متاسفانه به هدف های آموزش خانواده کمتر توجه دارند، زیرا به بهانه برگزاری جلسات آموزش خانواده صرفا به سراغ مسائل مالی و مشارکت های مالی اولیاء می روند. در نتیجه خانواده ها تصور می کنند هرگاه آنها برای شرکت در جلسه ای دعوت می شوند قرار است از آنها کمک های مالی درخواست شود و این موجب همکاری نکردن و عدم شرکت پدران در جلسات آموزش خانواده می شود.»
وی تاکید می کند: «آموزش های خانواده باید بر اساس اصول خاصی بنا نهاده شوند. برای مثال، جهت انتخاب مدرس آموزش خانواده باید از متخصصانی دعوت به عمل آید که خود، متعهد و ملتزم به احکام عالیه اسلام باشند. زیرا مدرسان آموزش خانواده چه بخواهند و چه نخواهند تحت الگوبرداری پدران و مادران می باشند. نکته بعدی اینکه مدرس آموزش خانواده باید از تحصیلات دانشگاهی مربوط مانند روانشناسی، مشاوره و علوم تربیتی برخوردار باشد و حتی الامکان متاهل باشد. اصل بعدی این است که مدرس آموزش خانواده باید به آموزش بیندیشد و از سوگیری سیاسی پرهیز کند. بدیهی است مدرس آموزش خانواده نباید حالت دفاعی به خود بگیرد و توجیه گر عملکرد مسئولین یا وضع موجود باشد، بلکه باید به عنوان یک کارشناس واقع بین و حقیقت بین، پدران و مادران را در جهت درست هدایت و ارشاد کند. در آموزش خانواده توصیه می شود به فرهنگ و اعتقادات و ارزش های خانواده ها احترام گذاشته شود و مدرس آموزش خانواده اجازه ندارد هنگام آموزش، به ادیان و فرهنگ های دیگران بی احترامی کند.
احمد به پژوه، دانشیار و معاون پژوهشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران ادامه می دهد: «اساس آموزش خانواده باید بر نیازسنجی مبتنی باشد. معنای این حرف این است که شرکت کنندگان در آموزش خانواده که از اقشار گوناگون و با تحصیلات متفاوت هستند نیاز دارند آموزش هایی دریافت کنند که مورد نیاز آنها باشد. برای مثال، والدینی که دارای فرزند در دوره ابتدایی هستند نیاز دارند با روانشناسی رشد در دوره ابتدایی، هدف ها و اصول آموزش و پرورش در دوره ابتدایی، تربیت دینی و عاطفی و اجتماعی در سنین ابتدایی و مانند آن آشنا شوند. لذا مدرس آموزش خانواده با توجه به بافت فرهنگی و اجتماعی اولیاء یک مدرسه و دادن پرسشنامه نیازسنجی و شناسایی مخاطبان و نیازهای آنان وظیفه دارد مواد آموزشی مناسب را برای مخاطبان خود ارائه کند. بدیهی است نیاز اولیاء در مناطق مختلف با هم تفاوت دارد. حتی گاهی نیازهای یک مدرسه با مدرسه دیگر در یک منطقه واحد نیز تفاوت دارد که مدرس آموزش خانواده موظف است به این تفاوت ها توجه کند.»
وی می افزاید: «در بحث آموزش خانواده ضرورت دارد به عوامل عدم موفقیت یا آسیب شناسی آموزش خانواده بپردازیم. یکی از این عوامل، این است که آموزش ها باید متناسب با نیاز پدران و مادران باشد. بدیهی است اگر اینگونه نباشد، پدران و مادران از برنامه های آموزش خانواده استقبال نمی کنند. عامل بعدی این است که مسئولین آموزش و پرورش موظف هستند به پدران و مادران احترام بگذارند و زمان برگزاری جلسات آموزش خانواده را در پرسشنامه نیاز سنجی از آنها بپرسند. چنانچه اکثریت خانواده ها زمان خاصی را پیشنهاد کردند برنامه آموزش خانواده در همان زمان پیشنهادی آنان برگزار شود، نه بر اساس خواسته مدیر و صرفا انجمن اولیاء و مربیان مدرسه. برای مثال در برخی از مناطق، پدران، صبح های جمعه امکان شرکت در جلسات آموزش خانواده را دارند، لذا مدیران باید تلاش کنند همان زمان را برای آموزش در نظر بگیرند. نکته بعدی این است که مدیران مدارس باید سعی کنند از افراد متخصص برای آموزش خانواده دعوت به عمل آورند. بدیهی است اولیاء و مربیان باید اهمیت آموزش خانواده را باور کنند و در نتیجه برای اجرای برنامه های آموزش خانواده سرمایه گذاری مادی و معنوی لازم را به عمل آورند. در یک جمله؛ آموزش خانواده یک اقدام پیشگیرانه است. صاحبنظران، توانایی، تخصص و تجربه مسوولین مدرسه را در ترغیب اولیاء دانش آموزان به مشارکت، مهم می دانند. علاوه بر این، همگی بر این جمله گواهند که برآورده شدن نیازهای اساسی اولیاء، یکی از عوامل تاثیر گذار در مشارکت آنها در امور آموزشی و پرورشی است. این در حالی است که تحقیقات بر روی خانواده های ایرانی نشان می دهد راهکارهای مشارکت مردمی در مدارس، متغیرهای کمبود درآمد خانواده ها، کثرت فرزندان، وضعیت نامناسب اقتصادی و میزان استقبال مدیران از مشارکت اولیاء از عوامل تاثیرگذار بر شرکت فعال والدین در جلسات انجمن اولیاء و مربیان است. همچنین این مطالعات نشان می دهد که بین مهارت های انسانی مدیران (احترام به شخصیت اولیاء دانش آموزان و سهیم کردن آنان در تصمیم گیری های مدرسه) و جلب مشارکت اولیاء در مدارس، رابطه معنی داری وجود دارد. بی اطلاعی اولیاء از وظایف خود، عدم آگاهی اولیاء از مشکلات مدرسه و مشخص نبودن میزان کمک های مالی و هزینه های انجام شده در مدرسه را، از جمله موانع مشارکت قلمداد کرده اند. همچنین وجود تشریفات رسمی و ملال آور در مدرسه، نقش رسانه های جمعی در روشنگری اولیاء دانش آموزان، احترام به اولیاء و اطلاع یافتن از کاستی ها، کمبودهای مدرسه و میزان تحصیلات و درآمد خانواده ها بر میزان مشارکتشان در فعالیت های آموزشی و پرورشی مدرسه، حیاتی است.هر چه اولیاء دانش آموزان بیشتر احساس کنند که مشارکتشان در مدرسه پیامدهای مثبت داشته، به تبع آن از تایید اجتماعی و مقبولیت عامه نیز برخوردارند، به همان میزان بر مشارکت خود در امور مدرسه خواهند افزود. علاوه بر این هر چه مدیران مدارس در جلسات توجیهی، اولیاء را با اهمیت و فواید مشارکت بیشتر آشنا کنند و به نظرات آنان توجه نمایند، به همان میزان در گرایش والدین به امر مشارکت در مدرسه موثر خواهد بود. بنابر این دغدغه روانی اولیاء در خصوص پیشرفت تحصیلی فرزندانشان بر میزان مشارکت آنان تاثیر دارد. صاحبنظران معتقدند یکی از مزایای حضور والدین در جلسات انجمن اولیاء و مربیان، ایجاد احساس ارزشمندی و شخصیت در فرزندان آنهاست. در نتیجه پیوند میان خانواده و مربیان مدرسه در تقویت شخصیت دانش آموزان، موثر است.»
خانواده و لزوم احیای نقش تربیتی آن در فرآیند تعلیم و تربیت فرزندان، امری بدیهی است و از آنجا که بخش اعظم شخصیت اجتماعی دانش آموزان در خانواده شکل می گیرد، به همین دلیل لزوم پرداختن به مسئله آموزش خانواده بیشتر احساس می شود. فرشته حشمتیان، قائم مقام وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان مرکزی انجمن اولیاء و مربیان در این باره می گوید: «انجمن اولیاء و مربیان در چند بعد با خانواده ها مرتبط است. همکاری اولیاء و مربیان که در قالب انجمن ها شکل می گیرد در ایجاد همسویی میان آنان در باره تربیت دانش آموز نقش مهمی دارد. از ثمره های سودمند مشارکت والدین در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها، نزدیکی نگرش ها و انتظارات و در نتیجه، ایجاد همسویی در شیوه های خانه و مدرسه است که از آسیب های تربیتی ناشی از روش های چند گانه جلوگیری می کند. با توجه به اینکه روابط در خانواده جنبه عاطفی دارد و روابط مدرسه بیشتر اداری و عقلانی است، لذا نزدیکی و ارتباط موثر این دو گروه باعث می شود روابط عقلانی و قانونی مدرسه جنبه انسانی و لطیف پیدا کرده و روابط سیال و غیر رسمی خانواده هم منضبط شود.» وی ادامه می دهد: «اگر آموزش و پرورش بخواهد تحول بنیادین داشته باشد، باید هم کودک را بشناسد و هم خانواده را که مهد تربیت کودک است. لازمه این شناخت، ورود از طریق انجمن های اولیاء و مربیان است. اشکال آموزش و پرورش این است که خانواده ها را تک بعدی می کند. پیوند اولیاء و مربیان، پلی است برای آشنایی خانه با مدرسه و مدرسه با خانه، تا بر اساس آن، آموزش ها را ترسیم و تحولات را ایجاد کند. ارتباط هر چه بیشتر با خانواده ها، گرچه امر آموزش را سخت تر می کند اما اثرپذیری آن صحیح تر است. انجمن اولیاء و مربیان می تواند ارتباط بسیار موثری با خانواده ها و به تبع آن دانش آموزان داشته باشد که در آموزش، بهترین شیوه را اجرا کند.»
نقش انجمن اولیاء و مربیان، پیوند دو نهاد تربیتی خانه و مدرسه است و در این راستا استفاده از ظرفیت های فرابخشی و بین بخشی را نیز به عنوان عامل پیش برنده در نظر دارد. استفاده از ظرفیت ها و تخصص های موثر خانواده ها در مشارکت آنها با میزان اثردهی پیوند خانه و مدرسه، ارتباط مستقیمی دارد. بنا بر این انجمن اولیاء و مربیان با هدف رشد و آگاهی پدران و مادران و دست اندرکاران تعلیم و تربیت که همان معلمان و مربیان هستند، تشکیل شده و سعی دارد در این جهت گام بردارد، تا با ایجاد آگاهی، این دو را در رسیدن به اهداف تربیتی خود یاری دهند. حشمتیان می گوید: «ارتقای کیفیت آموزشی و تربیتی فرزندان، یکی از اهداف مهم انجمن است و هدف دوم، آگاه کردن اولیاء به مسائل دینی، تربیتی، اخلاقی و اهمیت مشاوره است.» وی ادامه می دهد: «در اینجا نباید به غلط برداشت شود که تنها خانواده های مبتلا به مشکلات روحی، روانی به مشاوره نیاز دارند، بلکه مشاوره، راهگشایی برای رشد و شکوفایی است و می تواند در هماهنگ کردن روش های تربیتی و آموزشی در محیط خانه و مدرسه موثر باشد.»
قائم مقام وزیر آموزش و پرورش می افزاید: «در برنامه های انجمن اولیاء و مربیان، معتقدم هم اندیشی به سمت رسیدن به نواندیشی را باید در نظر بگیریم و باید در نشست های انجمن به حرکت های نوین برسیم و اگر غیر از این باشد، فعالیت های صورت گرفته، موازی و ابتر هستند. علاوه بر این باید با نگاه نواندیشانه، بازنگری جدی و کلی در ارائه برنامه ها داشته باشیم، و این بازنگری در کلیه فعالیت های انجمن باید در دستور کار قرار بگیرد.»
هر اندازه رسانه های جمعی، به ویژه تلویزیون بتوانند در فصول مختلف سال تحصیلی، اطلاعات لازم را در خصوص نحوه مشارکت و فواید آن در اختیار اولیاء قرار دهند، به همان میزان بر مشارکت آنان نیز افزوده خواهد شد. همچنین بین سن والدین و میزان مشارکت آنان در امور مدرسه، رابطه معنی دار خطی و معکوس وجود دارد؛ یعنی والدین جوان نسبت به والدین مسن، مشارکت بیشتری در امور مدرسه داشته اند و هر قدر سطح تحصیلات والدین بالا برود به همان میزان بر مشارکت آنان در امور مدرسه افزوده می شود. خانواده های پر جمعیت نیز، نسبت به خانواده های کم جمعیت، مشارکت کمتری در امور مدرسه داشته اند. هر قدر والدین از حیث درآمد در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند، به همان اندازه بر مشارکت آنان در مدرسه افزوده خواهد شد. در حال حاضرمیانگین مشارکت زنان در امور مدرسه بیشتر از مردان است و اغلب، والدینی عضو انجمن اولیاء ومربیان می شوند که از وضع مالی مناسب تری نسبت به سایرین بهره مندند.حشمتیان در مورد جذب مشارکت های مالی خانواده ها بیان می دارد: «مدرسه و انجمنی موفق است که ضمن تقدیر از ولی ای که پول داخل پاکت می گذارد وتوسط بچه برای مدرسه می فرستد؛ پاکت را عودت بدهد و نیاز واقعی خود را مطرح کند. حتی اگر شده با آن ولی به طور انفرادی صحبت و او را توجیه کنند که نیاز مدرسه، یک نیاز معنوی است و رفع نیاز مادی مدرسه در کنار و حاشیه آن قرار دارد. برای رفع چنین نگرشی باید بستر سازی کرد و اینجاست که نقش رسانه ها حائز اهمیت می شود.» همین طور که دانش آموزان بر اساس علاقه خود به دنبال رشته، مهارت و تخصصی خاص می روند، والدین و خانواده ها نیز بر اساس همین ایده لازم است که هر کس بر اساس توان خود در این مشارکت حضور جدی داشته باشد. لذا انجمن اولیاء و مربیان به عنوان گسترده ترین نهاد مردمی، دفتر جذب مشارکت های مردمی دارد که نقش آن، این است که مشارکت را تقویت می کند و اگر هم تا کنون شکافی در این موضوع بوده، باید بپذیریم و برطرف کنیم. سیاست دفتر جذب مشارکت های مردمی، تلاش برای حضور جدی و حد اکثری اولیاء و خانواده ها در همه ابعاد مشارکت اعم از مادی و معنوی است. برگزاری کارگروه های تخصصی، راه عملیاتی شدن این حضور و مشارکت معنوی است. اگرچه مدارس به تنهایی و با بودجه و اعتبارات دولتی نمی توانند مدرسه را بچرخانند و نیاز است که اولیاء نیز مشارکت مالی داشته باشند. اما این تمام موضوع نیست. همفکری و مشارکت معنوی اولیاء و استفاده از تخصص آنها در اولویت قرار دارد که متاسفانه مورد غفلت واقع شده و اساس این مسئله از نقطه آغاز به انحراف کشیده شده است. حشمتیان ادامه می دهد: «نباید انتظار داشت که وزارتخانه و سازمان مرکزی انجمن اولیاء و مربیان پاسخگوی نیاز تمام مدارس باشند، بلکه سازمان مرکزی باید نقش هدایتی و نظارتی داشته باشد. به امید روزی هستیم که بتوانیم در مدارسمان اتاق اولیاء داشته باشیم ؛ یعنی خود اولیاء پاسخگوی اولیاء دیگر و ناظر و شریک در روند آموزش باشند.» آمار نشان می دهد ویژگی های مدیران و در کل مسئولین مدرسه، از جمله میزان انعطاف پذیری، انتقاد پذیری، اعتماد به اولیاء، توجه به نظرات اولیاء و... از عوامل موثر در افزایش مشارکت اولیاء در امور مدرسه بوده است.
نکته دیگر اینکه با توجه به وظایف مطرح شده در آیین نامه تشکیلاتی انجمن اولیاء و مربیان، به جرات می توان این نهاد را توانمند ترین کانون برای شناسایی و حمایت از دانش آموزان نیازمند و بدسرپرست و یا آموزش اولیاء بی سواد که از نظر مالی و فرهنگی، کم توان یا ناتوانند، خواند. شنیده ها حاکی از آن است که حمایت از دانش آموزان چنین خانواده هایی به اضافه خانواده هایی که در آنها زن، سرپرست خانواراست و یا دانش آموزان خودسرپرست، در تعریف اعتبارات انجمن می گنجد.حشمتیان در واکنش به این مسئله اعلام می دارد: «انجمن، ردیف اعتباری برای کمک به نیازمندان ندارد. با این وجود در این امر مشارکت می کند.» برپایی جلسات عمومی اولیاء و سخنرانی ها، تهیه جزوات آموزشی و کمک آموزشی و توزیع رایگان آنها در مناطق کمتر برخوردار و تشکیل کلاس های آموزش خانواده از جمله موارد انجام شده و ذکر شده در گزارش سالانه انجمن اولیاء و مربیان است که در حضور خبرنگاران و نمایندگان افکار عمومی ارائه شده است. بر اساس این گزارش، انجمن در سال گذشته قریب به500 میلیون تومان صرف هزینه حق الزحمه مشاوران، مدیران و روانشناسان151 مرکز مشاوره خانواده در سراسر کشور نموده است. این مراکز موظفند به خانواده های کم در آمدی که توانایی پرداخت تعرفه مشاوره را ندارند و از طرف آموزشگاه ها و مدارس، معرفی شده اند خدمات رایگان ارائه کنند.
حشمتیان، تقویت شخصیت دانش آموزان را یکی از تاثیرات مثبت حضور والدین در جلسات انجمن اولیاء و مربیان می داند. وی از استفاده از ظرفیت های فرابخشی و بین بخشی، به عنوان عامل پیش برنده در زمینه تحقق اهداف تعلیم و تربیت یاد می کند. حشمتیان معتقد است: «اولیاء با مشارکت در جلسات مدرسه فرزندانشان، مدرسه را به عنوان خانه دوم آنها پذیرفته اند.» در اساسنامه انجمن اولیاء و مربیان و در تدوین برنامه های انجمن، بیشتر تاکید بر مشارکت فکری و برنامه ای است. موضوع همفکری اولیاء با مربیان مدرسه و استفاده از تخصص اولیاء در اولویت قرار دارد، اما به دلایل مختلف از آغاز تا کنون به انحراف کشیده شده است. همچنین اجرای طرحی با عنوان یاران مدرسه به منظور شناسایی و کمک به دانش آموزان کم بضاعت و بی بضاعت در دستور کار سازمان مرکزی قرار دارد که به دلیل موانع حقوقی اجرای آن از سال گذشته تاکنون به تعویق افتاده است. آیین نامه اجرایی انجمن اولیاء و مربیان مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی مانند هر قانون مصوب دیگری ضمانت اجرایی دارد که تمام مدیران در قالب کتاب راهنمایی از پیگردهای احتمالی در صورت تعلل و تخطی اطلاع دارند. در حال حاضر از مجموع130 هزار مدرسه کشور100 هزار مدرسه دارای انجمن اولیاء و مربیان فعال هستند. این در حالی است که طبق اساسنامه، تمام مدارس باید انجمن اولیاء و مربیان داشته باشند. حشمتیان وجود این تفاوت در آمار را این گونه توضیح می دهد: «در شمار مدارس کشور، مدارس بزرگسالان، دو شیفته با یک مدیر و مدارسی که کمتر از رقم بیان شده در آیین نامه دانش آموز دارند نیز آمده است. این امر باعث وجود عدم تطبیق انجمن های موجود با مدارس کشور می شود. همچنین مدارسی هستند که در آنها10 دانش آموز وجود دارد اما10 ولی ندارند.» اساسنامه انجمن اولیاء و مربیان، مصوب شورای عالی آموزش و پرورش و لازم الاجراست. چنانچه قصور، کوتاهی و یا کم کاری از ناحیه مدیر مدرسه ای در انجام وظایف مربوط به انجمن صورت بگیرد، مدیر باید پاسخگو باشد. به عبارتی ضمانت اجرایی برنامه های انجمن، دفتر راهنمای فعالیت های انجمن است که همه ساله در اختیار مدارس قرار می گیرد. در پایان سال اگر وظایف به نحو مطلوب انجام شده باشد از مدرسه تقدیر به عمل می آید. در غیر این صورت کوتاهی مدیر از طریق منطقه مربوطه پی گیری می شود. قائم مقام وزیر در این مورد معتقد است: «سرعت، دقت و پی گیری، از ضروریات کارهایی از جنس فعالیت های انجمن اولیاء و مربیان است.»